De dagen zijn zo grijs niet meer
en vangen langer licht
Ik vind vergeten dingen weer,
ik heb weer land in zicht.

Het was een koude harde reis
de lange winter door.
Waar was ik nog? Een schip in’t ijs,
dat vastliep en bevroor.

En noodsignaal op noodsignaal
bleef ongezien
Misschien, dacht ik, misschien
is er allang geen wereld meer,
geen wereld als voordien,
waar vogels zijn en bomen staan
en huizen om er in te gaan
en mensen om te groeten.

En langzaam kreeg ik zekerheid:
die wereld was een droom.
Er is nog nooit groen land geweest.
Geen duif, geen bloem, geen boom.

Dan wakker worden op een nacht.
Het ijs staat op en scheurt.
De wind zit mee. Een kustlicht wenkt.
Het wonder is gebeurd.

Ik vind vergeten dingen weer
en heb weer land in zicht.
De dagen zijn zo grijs niet meer.
Ik loop weer in het licht

bron: Omdat ik in de wereld loop
De Zonnewijzerreeks
Muziek: Anton Greefkes