Liedjes Die Wal & Kant Raken

Liedjes die Kant en Wal raken
Lijkt me wel een aardige woordspeling, of is hier spraken van een zinspeling. Gewoonlijk bezigt men in dit gezegde het woord ¨noch”. Toch??
Toen ik mijn eerste tekst De Maagd van Wognum ontdekte in een Prismaboekje, het resultaat van de verzameldrift van dr.Tjaard de Haan, is het begonnen. Het op muziek zetten, volgens mij kenners, had ik er talent voor, ging ik verder op zoek naar aardige teksten die ik zingbaar maakte.

Zelf opgegroeid met een vader die mooi gitaar speelde en daarbij Duitse en oud Nederlandse volksliedjes zong, was ik ook sterk geneigd dergelijke teksten te verzamelen “Waarom geen bestaande volksliedjes en dergelijke gewoon op het repertoire genomen”, zullen sommigen zich afvragen. Nu probeerde ik wel, maar bedacht dat niemand op mijn bijdrage aan dat rijke repertoire zat te wachten. Er was al zoveel te beluisteren op dat gebied. Wie zat nu op mij te wachten?

Dus toen ik ontdekt had dat het mij best aardig afging teksten op muziek te zetten liet ik me niet weerhouden en was ik eenoog in het land der blinden. Tijdens mijn speurtocht naar geschikte teksten kwam ik al snel in aanraking met het werk van meer gerenommeerde poëten wat dus de andere kant van mijn uitgebreide repertoire is geworden. Maar ja wat is poëzie en wat is dat niet? Wat is smaak en wat niet want daar valt immers ook niet over te twisten.

Met met deze teksten waar ik maar het woord volksrijmen bij bedacht heb, heb ik op straat of elders menigeen daarmee weten te vermaken.

Anton bespeelt zijn Duitse concertina

Hier een foto van Anton die zijn Duitse concertina bespeelt met op de achtergrond met op de achtergrond een glimp de replica van van de “Halve Maan¨ in de haven van Hoorn