Invocatio

Gedicht: Hendrik Marsman en Muziek: Anton Greefkes

Laat mij in uwe haren mantel slapen
en leg uw donker om mijn wilde hart
verban het licht uit mijne ogen dalen
en vouw uw ven ster open in de nacht

Want ik ben moe, de dag heeft mij geslagen
met vuur en wijn uit zijn verweerde bron
mijn angst versteende rozenhagen:
ik ben een blindelings bezetene van zon.

Omhul mijn hoofd en laat de schuwe handen
verborgen in de schee van uw gewaad,
zich ankren mogen aan de heuvelflanken,
waardoor de hartslag van de schemer waart.

En neem mijn mond, want haar verdroogde vlammen
verzengen naar de schaduw van uw bloed,
bedauw mijn stem met schemerende glanzen
en gort mijn ogen aan met zachte gloed

Laat mij in uwe haren mantel slapen
en leg uw donker om mijn wilde hart
verban het licht uit mijner ogen dalen
en vouw uw venster open in de nacht