Hendrik Marsman is één van de belangrijkste Nederlandse dichters tijdens het Interbellum. Hij is korte tijd werkzaam als advocaat, daarna wijdt hij zich geheel aan de letteren. Hij is één van de weinige vertegenwoordigers in ons taalgebied van het vitalisme en het expressionisme. Marsman brengt veel tijd in Zuid-Europa door, altijd op zoek naar een geestelijk houvast. In 1936 schrijft hij het gedicht ‘Herinnering aan Holland’, dat ruim zestig jaar later wordt uitgekozen tot het gedicht van de eeuw: ‘Denkend aan Holland/ zie ik breede rivieren / traag door oneindig/ laagland gaan.’

Hendrik Marsman is de oudste van drie zonen uit het huwelijk van Jan Frederik Marsman en Maria van Wijk. Zijn vader drijft lange tijd een boekhandel in Zeist, waar de jonge Marsman met zijn vriend Arthur Lehning exposities organiseert. Het huwelijk van zijn ouders is slecht, met zijn vader heeft hij amper een band, zijn moeder is hij zeer toegenegen. Hij studeert rechten, korte tijd in Leiden, daarna in Utrecht en is van 1929 tot 1933 advocaat in de Domstad

bron Literatuurmuseum