Welkom
Inmiddels alweer ruim veertig jaar geleden maakte mijn toenmalige echtgenote mij attent op een instrument wat leek op dat wat bij mijn ouders in de kast stond. Dat was een bandonion die mijn vader in de dertiger jaren van de vorige eeuw op een veiling had gekocht. Het instrument was duidelijk door de tand des tijds aangetast en niet meer goed bespeelbaar. Mijn vader liet wel eens horen wat er nog mogelijk was, maar dat stuitte wel op onoverkomelijke problemen, maar dat neemt niet weg dat mijn interesse voor de bandonion was gewekt.
Dus voor mij aanleiding naar het tijdelijke veilinghuis op het Dal in Hoorn te gaan om te kijken of het nog wat was. Het bleek nog prima bespeelbaar te zijn deze “bandonion”, wat later bij nader inzien een Duitse concertina bleek te zijn.
Wat doe je met een mooi instrument als deze Duitse concertina, ook in de kast zetten. Of er bovenop? Dit instrument speelde prima, ik moest er alleen maar op leren spelen. Ja, ja, er op leren spelen, maar wie moet het mij leren? Ik had geen idee dus pakte ik het instrument en maakte mijzelf er wegwijs op.
En als je het idee hebt het al aardig onder de knie te hebben en laat even wat, grijpt even mis, ben je het helemaal kwijt. Enfin…
En dan wat voor muziek speel je er op.
Dat werd uiteindelijk volksrijmen en gedichten die ik zelf van een melodie voorzag.
En dat werden er heel veel en zal wel even bezig zijn het resultaat daarvan op deze website te krijgen
Twee van mijn instrumenten.
Links de Rheinlandse bandonion
Rechts de Duitse concertina waar het ooit mee begon